Mszyce na iglaku
Gatunek: Na roślinach iglastych można wyróżnić mszyce świerkową zieloną, występującą wyłącznie na świerku. Rzadziej spotykana jest mszyca burakowa, występująca na modrzewiu, jałowcu skalnym i sośnie wydmowej.
Objawy: Mszyca świerkowa zielona pojawia się zazwyczaj na starszych okazach świerków m.in. na świerku serbskim, kłującym oraz pospolitym. Szkodniki zaczynają żerować na starszych igłach świerków już w kwietniu. Natomiast w momencie, gdy już w marcu panują dość wysokie temperatury, mogą pojawić się wcześniej. Wskutek żerowania mszyc igły odbarwiają się na żółto, później brunatno (w przypadku świerka kłującego – na różowo). W rezultacie igły odpadają z gałązek, co przypada zwykle w maju. Po tym czasie populacja mszyc maleje. Roślina może zostać całkowicie ogołocona ze starszych igieł, ale w dalszym ciągu wypuszcza młode przyrosty. Wpływa to na utratę walorów ozdobnych roślin. W sierpniu pojawiają się osobniki uskrzydlone, które przelatują na inne świerki. Jesienią mszyce składają jaja, które zimują na gałązkach. Mszyca burakowa żeruje na igłach pędów wierzchołkowych.
Wygląd szkodnika: Mszyca świerkowa zielona jest wielkości 1,4-2 mm. Bezskrzydłe dojrzałe mszyce mają barwę zieloną z dwiema ciemnymi smugami wzdłuż grzbietu. Również larwy tej mszycy są zielone i nieco mniejsze niż dorosłe. Mszyce żerują w koloniach, liczących setki osobników. Cechą wyróżniającą mszyce są charakterystyczne dwa wyrostki na końcu odwłoka – syfony. Dorosłe migrujące mszyce posiadają 2 pary skrzydeł i są zielone z ciemniejszymi przebarwieniami. Mszyca burakowa jest czarna z lekko zielonkawym odcieniem.
Zapobieganie i zwalczanie:
- W warunkach naturalnych występuje wiele organizmów pożytecznych żywiących się mszycami, ale pojawiają one dość późno. Dlatego zachodzi potrzeba wcześniejszego stosowania środków ochrony roślin jeszcze przed pojawieniem się organizmów pożytecznych.
- Niezwłocznie w przypadku zauważenia pierwszych mszyc (na przełomie kwietnia i maja) należy wykonać oprysk odpowiednim środkiem ochrony roślin.
