Parch gruszy

Patogen: Choroba grzybowa powodowana przez Venturia pirina.

Objawy: Infekcji dokonują zarodniki workowe, które wydobywają się głównie z opadłych liści już w połowie kwietnia. Natomiast infekować mogą również zarodniki konidialne tworzące się z grzybni zimującej na korze i pąkach. Dlatego do porażenia może dojść nieco wcześniej. Pierwszym objawem są pojawiające się na górnej stronie blaszki liściowej oliwkowe plamy. Plamy te po pewnym czasie ciemnieją i pokrywają się brunatnym nalotem. Porażona tkanka w obrębie plam zamiera i może się wykruszać. Później porażeniu ulegają zawiązki owoców i same owoce. Na zawiązkach i owocach powstają przypominające strupy, skorkowaciałe plamy. Owoce zniekształcają się; mogą pękać. Silnie porażone liście oraz zawiązki owoców przedwcześnie opadają. Jeżeli dojdzie do porażenia młodego pędu, pojawiają się na nim oliwkowe, a następnie rdzawobrunatne plamy. Czasami zdarza się, że patogen poraża również pąki, części kwiatów, ogonki liściowe. Choroba ta może wystąpić w trakcie całego sezonu wegetacyjnego.

Zapobieganie i zwalczanie:

• Jesienią należy wygrabić i usunąć opadłe z drzew liście, na których zimuje patogen.
• Glebę, po opadnięciu liści, można opryskać 0,5% roztworem mocznika, który przyspiesza rozkład liści.
• Jeżeli rozpoznamy porażone pędy gruszy, możemy je wyciąć i spalić.
• Spośród wielu odmian gruszy warto wybierać te najbardziej odporne na parcha.
• Opryski środkami z różnych grup chemicznych wykonuje się zapobiegawczo lub z chwilą pojawienia się pierwszych objawów, co 14 dni. Pierwszy zabieg, od fazy pękania pąka, można wykonać preparatem dodynowym (Syllit 65 WP). Zabiegi preparatami miedziowymi wykonujemy w fazie zielonego pąka. Kolejne zabiegi pozostałymi środkami wykonujemy przed kwitnieniem, w trakcie kwitnienia oraz po nim – zgodnie z instrukcją z etykiety fungicydu.
• Zabiegi ochrony roślin należy powtarzać częściej po deszczowej pogodzie, ponieważ podwyższona wilgotność powietrza sprzyja rozwojowi choroby.