Pordzewiacz śliwowy

Gatunek: Pordzewiacz śliwowy (łac. Aculus fockeui) to roztocz z rodziny szpecielowatych.

Objawy: Pordzewiacze żerują na dolnej stronie liści. Wysysają soki z liści, powodując powstawanie początkowo żółtych, później rdzawych plamek. Bardzo licznie występujące szpeciele doprowadzają do marszczenia i deformacji liści. Szkodnik ten może żerować również na młodych pędach, co objawia się marmurkowatymi jasnymi przebarwieniami. Na przebarwieniach mogą pojawiać się skorkowaciałe spękania. W przypadku licznego występowania pordzewiacz śliwowego na młodych drzewkach może dojść do zahamowania wzrostu roślin. Wskutek żerowania pordzewiaczy kwitnienie oraz owocowanie jest osłabione. Samice tego szkodnika zimują w spękaniach kory oraz pod łuskami pąków. Wysoka szkodliwość jest spowodowana tym, że w ciągu sezonu może występować aż 4-5 pokoleń tego szkodnika.

Wygląd szkodnika: Pordzewiacze śliwowe to roślinożerne roztocza. Są bardzo małe – do 0,17 mm długości, więc ciężko je dostrzec gołym okiem. Pod dużym powiększeniem możemy zauważyć, że mają kolor słomkowożółty.

Zapobieganie i zwalczanie:

• W przypadku zauważenia pierwszych objawów żerowania szpecieli należy wykonać oprysk odpowiednim środkiem ochrony roślin. Gdy zaobserwowano wystąpienie populacji szkodnika już w poprzednim sezonie, to pierwszy zabieg dobrze jest wykonać pomiędzy fazą zielonego i białego pąka.
• Na dużym obszarze upraw, w sadach, wprowadzane są dobroczynki – drapieżne roztocza, które ograniczają populację szkodników do ilości, przy której nie mają wpływu na spadek plonu.

Ciekawostki i fakty:

• Szpeciele można zobaczyć dopiero przy użyciu binokularu lub lupy z 30-krotnym powiększeniem.