Przędziorek chmielowiec na agreście

Gatunek: Przędziorek chmielowiec (łac. Tetranychus urticae) należy do roztoczy z rodziny przędziorkowatych.

Objawy: Przędziorki żerują na dolnej stronie liści. Wbijają kłujkę w tkankę liści i pozbawiają roślinę soków. Samice wychodzą z miejsc zimowania bardzo wczesną wiosną, po czym składają jaja. Z jaj szybko wylęgają się larwy i zaczynają żerować już w temperaturze 10-12˚C. W ślinie przędziorków znajdują się fitotoksyczne enzymy, które pozostawiają po sobie w trakcie żerowania. Pierwszym objawem żerowania przędziorków są bardzo małe żółte plamki na liściach, których ilość stopniowo się zwiększa. Brzegi liści zawijają się do góry. Silnie zasiedlone liście na początku żółkną, po czym brązowieją, zasychają i przedwcześnie opadają z roślin. Rośliny wskutek utraty liści, mają niższą mrozoodporność, słabiej rosną i wydają niski plon, słabej jakości. Przędziorki, choć nie widać ich gołym okiem, to łatwo można rozpoznać ich obecność po niteczkach przędzy, pozostawianej na roślinie. Rozwojowi przędziorków sprzyja sucha i upalna pogoda. Dość duża szkodliwość przędziorków wynika z wysokiej zdolności do rozmnażania się, ponieważ szkodnik wydaje 5-6 pokoleń w ciągu roku.

Wygląd szkodnika: Przędziorki są pajęczakami, które trudno dostrzec gołym okiem. Szkodniki mają wielkość około 0,5 mm i widoczne są dopiero pod dużym powiększeniem. Pierwsze wiosenne przędziorki, które wychodzą z miejsc zimowania są ceglastoczerwone, natomiast kolejne pokolenia letnie są żółtozielone i na bokach ciała posiadają charakterystyczne dwie ciemnozielone plamki.

Zapobieganie i zwalczanie:

• W warunkach naturalnych występują dobroczynki – drapieżne roztocza, które częściowo ograniczają populację przędziorków.
• W warunkach niska temperatury i bardzo dużej wilgotności powietrza rozwój przędziorków jest ograniczony.
• Po zauważeniu objawów żerowania szkodnika należy wykonać oprysk odpowiednim preparatem przędziorkobójczym, pamiętając o zachowaniu okresu karencji.