Przędziorek chmielowiec na rododendronie

Gatunek: Przędziorek chmielowiec (łac. Tetranychus urticae) należy do roztoczy z rodziny przędziorkowatych.

Objawy: Przędziorki żerują na dolnej stronie liści. Na górnej stronie liścia widoczne są objawy w postaci drobnych, żółtych punktów. Stopniowo coraz większa powierzchnia jest pokryta całą masą żółtych plamek, z czasem brunatniejących. Plamki tworzą charakterystyczny „marmurkowaty” wzór na liściu. Silnie zaatakowane liście całkowicie żółkną, zasychają i przedwcześnie odpadają z krzewów. Przędziorki, choć same są niewidoczne gołym okiem, to łatwo można rozpoznać ich pojawy po niteczkach przędzy, pozostawianej na roślinie. Szkodliwość przędziorków polega na wysysaniu soków roślinnych, czyli ogładzaniu rośliny. Rozwojowi przędziorków sprzyja sucha i upalna pogoda.

Wygląd szkodnika: Przędziorki są pajęczakami, które trudno dostrzec gołym okiem. Szkodniki mają wielkość około 0,5 mm i widoczne są dopiero pod dużym powiększeniem. Pierwsze wiosenne przędziorki, które wychodzą z miejsc zimowania są ceglastoczerwone. Kolejne pokolenia letnie są żółtozielone i na bokach ciała posiadają charakterystyczne dwie plamki.

Zapobieganie i zwalczanie:

• Opadłe liście i zamarłe fragmenty roślin należy usuwać, gdyż mogą na nich zimować przędziorki.
• W warunkach naturalnych występują dobroczynki – drapieżne roztocza, które częściowo ograniczają populację przędziorków.
• Naturalne preparaty na bazie olejów roślinnych pokrywając przędziorki przyczyniają się do odcięcia im dostępu powietrza, co skutkuje ograniczeniem populacji szkodnika.
• Po zauważeniu objawów żerowania szkodnika należy wykonać oprysk odpowiednim preparatem, pamiętając o zachowaniu okresu karencji. Środki ochrony roślin powinno się stosować zamiennie, aby uniknąć wystąpienia odporności u przędziorków.