Rdza pora na cebuli
Patogen: Choroba grzybowa powodowana przez Puccinia porri.
Objawy: Rdza pora to rdza jednodomowa, co oznacza, że do przejścia całego cyklu rozwojowego potrzebuje tylko jednego żywiciela. Wiosną (około maja) na szczypiorze pojawiają się małe, podłużne, żółte plamki. Na plamach tych wytwarzają się żółte, pylące zarodniki (ecydiospory). Zarodniki przenoszone z wiatrem dokonują kolejnych infekcji, przez co liczba plam się zwiększa. W późniejszym czasie powstają na nich rdzawoczerwone, delikatnie odstające skupiska kolejnych zarodników – urediospor. Początkowo są one okryte nabłonkiem, ale po pewnym czasie nabłonek pęka i odsłania zarodniki, które dokonują kolejnych infekcji. Choroba na tym etapie rozwoju, przy silnym stopniu zaawansowania objawów powoduje, że liście żółkną od wierzchołków i zamierają. Około lipca, gdy nadziemne części cebuli zaczynają zasychać i zamierać, na powierzchni szczypioru zaobserwować można czarne złoża zarodników przetrwalnikowych (teleutospor). Zarodniki te zimują na martwych szczątkach roślin, skąd wiosną kiełkują zarodniki (basidiospory) dokonujące infekcji pierwotnej.
Zapobieganie i zwalczanie:
- Resztki po zbiorach cebuli, należy głęboko przeorać lub zebrać z grządek, ponieważ stanowią źródło infekcji w przyszłym sezonie wegetacyjnym.
- W uprawie cebuli, pora lub szczypiorku należy zachować płodozmian, czyli nie uprawiać następczo w tym samym miejscu tej samej rośliny.
- Środki ochrony roślin stosować zapobiegawczo lub natychmiast po wystąpieniu pierwszych objawów choroby, od momentu wytworzenia zgrubień cebulowych do całkowitego wykształcenia cebul, z zachowaniem okresu karencji.