Ślimaki na truskawce

Gatunek: Ślimaki możemy podzielić na gatunki ślimaków nagich (bez skorupki) oraz skorupkowych.

Objawy: Wskutek żerowania ślimaków, na liściach, a także w owocach powstają obszerne dziury. Obecność ślimaków można bardzo łatwo zaobserwować, ponieważ pozostawiają po sobie zaschnięty śluz na roślinach. Ślimaki wychodzą na miejsca żerowania szczególnie podczas deszczowej i pochmurnej pogody. Wskutek żerowania mogą doprowadzić do ogołocenia rośliny z liści, pozbawiając ją możliwości przeprowadzania podstawowych procesów życiowych (fotosynteza, oddychanie, transpiracja). Osłabiona roślina nie wydaje owoców lub plonuje bardzo słabo. Owoce wyjedzone przez ślimaki tracą wartość konsumpcyjną oraz handlową.

Wygląd szkodnika: Ślimaki należą do mięczaków. Te szkodniki wielkości od kliku milimetrów do kilkunastu centymetrów, wyróżniają się wyglądem spośród pozostałych szkodników. Ciało ślimaków zbudowane jest z głowy, worka trzewiowego i mięsistej nogi, która służy im do przemieszczania ruchem ślizgowym. Niektóre ślimaki posiadają również muszlę umieszczoną na tułowiu.

Zapobieganie i zwalczanie:

• Na plantacji możemy ustawiać pułapki z przynętą, do których wchodzą ślimaki. W łatwy sposób wyłapiemy szkodniki, a po opróżnieniu pułapki możemy ją ponownie użyć.
• W pobliżu plantacji, należy unikać rozkładania głazów, pniaków, desek, które są świetnymi miejscami schronienia dla tych szkodników.
• Zmniejszymy nieco szkody powodowane przez ślimaki rozsypując wokół plantacji wapno palone w niewielkich ilościach (40 g/m²). Ślimaki po zetknięciu z wapnem ulegają poparzeniu, więc unikają miejsc nim posypanych.
• Do zwalczania ślimaków służą specjalne środki ochrony roślin w formie granulatu do rozsypywania wokół roślin. Środki te wabią ślimaki i są chętnie przez nie zjadane, co skutkuje eliminacją tych szkodników.