Mączlik szklarniowy na pomidorze
Gatunek: Mączlik szklarniowy (łac. Trialeurodes vaporariorum) należy do rzędu pluskwiaków.
Objawy: Mączliki występują głównie na pomidorach uprawianych pod osłonami i w szklarniach. Szkodnik ten preferuje suche i ciepłe stanowiska, więc latem może przelatywać na rośliny uprawiane na zewnątrz. Żółtawobiałe larwy tego szkodnika żerują na dolnej stronie liści, powodując ich żółknięcie i obniżenie turgoru (jędrności). Na spodzie liścia można też zauważyć osobniki dorosłe – małe, białoskrzydłe „muszki”, które po poruszeniu rośliny, szybko wzbijają się w powietrze. Larwy szkodnika wydzielają kleistą spadź, na której mogą rozwijać się czarne grzyby sadzakowe. Grzyby pokrywając powierzchnię liści zmniejszają powierzchnię asymilacyjną, co zaburza rozwój roślin. Zaatakowane rośliny słabiej rosną, kwitną i owocują.
Wygląd szkodnika: Dorosły mączlik ze względu na swój wygląd jest nazywamy „białą muszką”. Owad ten jest koloru żółtego i posiada charakterystyczne mlecznobiałe skrzydełka. Przy bliższym przyjrzeniu się temu niewielkiemu owadowi (1- 1,5 mm) można zauważyć jego czerwone oczy. Larwy mączlika szklarniowego są płaskie, koloru żółtobiałego. W rozwoju mączlika występują 3 stadia larwalne z czego ostatnie to tzw. puparium, które pokryte jest białymi pałeczkami woskowymi.
Zapobieganie i zwalczanie:
- Populację szkodnika można ograniczyć, stosując żółte pułapki lepowe.
- Po zaobserwowaniu mączlików, wykonujemy oprysk środkiem ochrony roślin. Najlepiej jest stosować naprzemiennie różne preparaty, bo szkodniki te mogą nabyć odporność na daną substancję aktywną.
