Ziemiórki na pelargonii i surfinii

Gatunek: W uprawie roślin doniczkowych może wystąpić ziemiórka gerberanka (łac. Bradysia paupera) należąca do muchówek.

Objawy: Larwy ziemiórek żerują w podłożu. Młode larwy żywią się martwą materią organiczną w glebie. Starsze larwy początkowo podgryzają drobne korzenie roślin. Po pewnym czasie wgryzają się do wnętrza korzeni wyjadając ich wnętrze i kierują się coraz wyżej korzenia. Larwy są spotykane nawet w wierzchołkowych łodygach roślin. Rośliny z wygryzionymi korzeniami i wnętrzem łodyg cechuje słaby wzrost. Jest to spowodowane ograniczonym pobieraniem składników pokarmowych i wody. W miejscach występowania ziemiórek, można zaobserwować małe, czarne muszki latające w pobliżu podłoża. Szczególnie dużą ilość muchówek obserwuje się w miesiącach wiosennych. Muchówki żyją bardzo krótko – tylko 7 dni. W tym czasie muchówki składają do podłoża wokół roślin do kilkudziesięciu jaj. W ciągu roku rozwija się do kilku pokoleń szkodnika, przez co może on spowodować poważne szkody.

Wygląd szkodnika: Ziemiórki to niewielkie muchówki wielkości 2-4 mm, koloru czarnego lub brunatno-czarnego. Wyglądem przypominają muszki owocówki. Larwy są beznogie, wielkości 6-8 mm, mają czarną, błyszczącą głowę i białe, lekko prześwitujące ciało. Przez półprzeźroczyste ciało jest widoczny ciemny przewód pokarmowy.

Zapobieganie i zwalczanie:

• Do wyłapywania muchówek można stosować żółte tablice lepowe, które ograniczą populację szkodników.
• W przypadku zauważenia pierwszych szkodników wykonać oprysk odpowiednim środkiem ochrony roślin.