Przędziorki na iglaku

Gatunek: Na roślinach iglastych występuje wiele gatunków przędziorków, m.in.: przędziorek jałowcowiec, przędziorek modrzewowiec, przędziorek sosnowiec, przędzioreczek cisowiec.

Objawy: Przędziorki żerują na igłach oraz łuskowatych liściach roślin iglastych. Wbijają kłujkę w tkankę i pozbawiają roślinę soków. Wskutek żerowania przędziorków na igłach powstają bardzo małe żółte lub białe plamki. Plamy te stopniowo rudzieją, a później brązowieją. Jest to spowodowane wydzielaniem przez przędziorki w ślinie fitotoksycznych enzymów. Silnie zaatakowane igły w całości żółkną, po czym brązowieją, zasychają i opadają z roślin. Rośliny silnie zaatakowane przez przędziorka mogą zostać pozbawione znacznej ilości igieł, co przekłada się na obniżenie atrakcyjności roślin. Łuski np. jałowca przebarwiają się, zamierają, ale w dalszym ciągu pozostają na pędzie oszpecając roślinę. Przędziorki to bardzo małe szkodniki przypominające wyglądem pajączki. Są często niewidoczne gołym okiem, ale łatwo można je rozpoznać, ponieważ pozostawiają na roślinach niteczki przędzy. Rozwojowi przędziorków sprzyja sucha i upalna pogoda.

Wygląd szkodnika: Przędziorki są pajęczakami, które trudno dostrzec gołym okiem. Szkodniki mają wielkość od 0,1 do 0,5 mm i widoczne są dopiero pod dużym powiększeniem. Pierwsze wiosenne przędziorki, które wychodzą z miejsc zimowania, są ceglastoczerwone. Natomiast kolejne pokolenia letnie są żółtozielone i na bokach ciała posiadają charakterystyczne dwie plamki.

Zapobieganie i zwalczanie:

• W warunkach naturalnych występują dobroczynki – drapieżne roztocza, które częściowo ograniczają populację przędziorków.
• Po zauważeniu objawów żerowania szkodnika należy wykonać oprysk odpowiednim preparatem.