Mączlik szklarniowy na pelargonii i surfinii

Gatunek: Mączlik szklarniowy (łac. Trialeurodes vaporarioum) należy do pluskwiaków.

Objawy: Mączliki preferują suche i ciepłe stanowiska, więc występują w sezonie letnim. Natomiast na roślinach uprawianych w szklarniach, mogą się pojawiać przez cały sezon. Szkodniki wysysają soki roślinne, ogładzając roślinę i powodując utratę kondycji. Żółtawobiałe larwy tego szkodnika żerują na dolnej stronie liści, powodując ich żółknięcie i obniżenie turgoru (jędrności). Liście delikatnie zawijają się do spodu. Na spodzie liścia można też zauważyć osobniki dorosłe – małe, białoskrzydłe „muszki”– które, po poruszeniu rośliny, szybko wzbijają się w powietrze. Larwy szkodnika wydzielają kleistą spadź, na której mogą rozwijać się czarne grzyby sadzakowe. Grzyby pokrywając powierzchnię liści zmniejszają powierzchnię asymilacyjną, co zaburza rozwój roślin. Zaatakowane rośliny słabiej rosną, kwitną i owocują.

Wygląd szkodnika: Dorosły mączlik, ze względu na swój wygląd, jest nazywamy „białą muszką”. Jest koloru żółtego i posiada charakterystyczne mlecznobiałe skrzydełka. Przy bliższym przyjrzeniu się temu niewielkiemu owadowi (1-1,5 mm) można zauważyć jego czerwone oczy. Larwy mączlika szklarniowego są płaskie, koloru żółtobiałego. W rozwoju mączlika występują 3 stadia larwalne, z czego ostatnie to tzw. puparium, które pokryte jest białymi pałeczkami woskowymi.

Zapobieganie i zwalczanie:

• Populację szkodnika można ograniczyć, stosując żółte pułapki lepowe.
• Po zaobserwowaniu mączlików, wykonujemy oprysk środkiem ochrony roślin. Najlepiej jest stosować naprzemiennie różne preparaty, bo szkodniki te mogą nabyć odporność na daną substancję aktywną.