Mączniak rzekomy dyniowatych na ogórku
Patogen: Choroba grzybowa powodowana przez Pseudoperonospora cubensis.
Objawy: Pierwsze objawy na ogórku uprawianym w gruncie można zaobserwować zazwyczaj w lipcu. W uprawach szklarniowych choroba rozwija się znacznie wcześniej. Na liściach pojawiają się żółte, z czasem brunatniejące plamy. Plamy ograniczone są nerwami, dlatego mają kształt wieloboków. Z czasem może się pojawić więcej plam, które zlewają się ze sobą pokrywając coraz większą powierzchnię liścia. W warunkach wysokiej wilgotności pod plamami pojawia się szary, a w późniejszym czasie fioletowoczarny nalot zarodników konidialnych. Choroba prowadzi do zamierania całych roślin. Jeżeli panują warunki sprzyjające rozwojowi choroby (długo utrzymująca się wilgoć na liściach, temperatura 24-35˚C w dzień i 10-15˚C w nocy) do zamarcia rośliny może dojść już po 4-10 dniach. Dlatego niezbędne jest szybkie zastosowanie środków ochrony roślin, gdy zauważono pierwsze oznaki choroby.
Zapobieganie i zwalczanie:
- Stanowisko, na którym mają być uprawiane ogórki powinno się znajdować z dala od zbiorników wodnych. Wysoka wilgotność powietrza sprzyja rozwojowi mączniaka rzekomego.
- Należy unikać długiego zwilżenia liści w szklarniach i na polu. Z tego powodu rośliny najlepiej sadzić w miejscach dobrze przewietrzanych, umożliwiających szybkie osuszanie po deszczu. Natomiast w szklarniach należy stosować dobrą wentylację.
- Zainfekowane, zamarłe rośliny należy niezwłocznie usuwać z grządki, gdyż stanowią źródło zakażenia dla przyszłych upraw.
- Zapobiegawczo lub po zaobserwowaniu pierwszych objawów chorobowych wykonujemy zabiegi środkami ochrony roślin, stosując zamiennie środki z różnych grup chemicznych, co 7-10 dni.
